درمحضر استاد حضرت آیت الله جوادی آملی
امر به معروف اگر در جامعه ما زنده بشود بسیاری از مشکلات حل است. کسی که حجاب را رعایت نمی‌کند اگر از اول خیابان تا آخر خیابان دویست سیصد نفر به او بگویند خانم مواظب باش،خانم مواظب باش این خودش را جمع می‌کند همین که بگویند چرا با این وضع آمدی همین که ابرو تُرُش بکنند همین که او را با چهره خشم‌آلود نگاه بکنند او خودش را جمع می‌کند. این علاوه بر اینکه یک کار آسانی است بر ما واجب هم است. مستحضرید که امر به معروف غیر از سخنرانی و تبلیغ است، غیر از ارشاد و کتابت است. امر به معروف، امر است؛ اگر کسی امر به معروف کرد و آن شخص حجاب را رعایت نکرد دو معصیت کرده یکی اینکه ?لاَ یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ? را عمل نکرده و دیگر اینکه فرمان این آقا را گوش نداده است .امر به معروف، امر به معروف است و کاری به سخنرانی و نصیحت ندارد چرا که اگر پدری امر به معروف کرد و به فرزندش دستور داد که مکه برود شما که مستطیعی باید بروی مکه و اگر اونرفت دو گناه کرده است یکی حرف پدر را گوش نداده ـ اطاعت حرف پدر در مسائل دینی واجب است ـ یکی هم اینکه معصیت کرده که با وجود استطاعت مکه نرفته است.امر،فرمان است که فرمود:?وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضَهُمْ أَولِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ? حضرت آیت الله جوادی آملی،درس اخلاق16/09/91
